dots-menu
×
Home  »  library  »  Song  »  Thomas à Celano (c. 1200–c. 1265)

C.D. Warner, et al., comp.
The Library of the World’s Best Literature. An Anthology in Thirty Volumes. 1917.

Thomas à Celano (c. 1200–c. 1265)

Dies Iræ

DIES iræ, dies illa!

Solvet sæclum in favilla,

Teste David cum Sibylla.

Quantus tremor est futurus,

Quando Judex est venturus,

Cuncta stricte discussurus.

Tuba mirum spargens sonum

Per sepulcra regionum,

Coget omnes ante thronum.

Mors stupebit, et natura,

Quum resurget creatura,

Judicanti responsura.

Liber scriptus proferetur,

In quo totum continetur,

Unde mundus judicetur.

Judex ergo cum sedebit,

Quidquid latet, apparebit:

Nil inultum remanebit.

Quid sum, miser! tunc dicturus,

Quern patronum rogaturus,

Quum vix justus sit securus?

Rex tremendæ majestatis,

Qui salvandos salvas gratis,

Salva me, fons pietatis!

Recordare, Jesu pie,

Quod sum causa tuæ viæ;

Ne me perdas illa die!

Quærens me, sedisti lassus,

Redemisti, crucem passus:

Tantus labor non sit cassus.

Juste Judex ultionis,

Donum fac remissionis,

Ante diem rationis.

Ingemisco tanquam reus,

Culpa rubet vultus meus;

Supplicanti parce, Deus!

Qui Miriam absolvisti,

Et latronem exaudisti,

Mihi quoque spem dedisti.

Preces meæ non sunt dignæ,

Sed Tu bonus fac benigne

Ne perenni cremer igne!

Inter oves locum præsta,

Et ab hædis me sequestra,

Statuens in parte dextra.

Confutatis maledictis,

Flammis accribus addictis,

Voca me cum benedictis!

Oro supplex et acclinis,

Cor contritum quasi cinis,

Gere curam mei finis.

Lacrymosa dies illa!

Qua resurget ex favilla

Judicandus homo reus:

Huic ergo parce, Deus!